Ondanks de frisse regen togen we vanochtend richting de Oostvaardersplassen, ter voorbereiding van een vogelkampje in september. Rolf en ik deden een rondje powervogelen. Als een soort terreinverkenning gingen we de hotspots af. De camping in het Kottersbos, was de eerste stop, want ja, je wilt een kampje. Erin kwamen we wel, maar eruit bleek lastiger. Ik wist het al, Leidsche Rijn Utrecht is erg als je er doorheen moet, maar het Almere Buiten van Annemarie weet er ook wel raad mee, met dat creatieve bouwen. Ik wist niet dat de blauwe stad zoo dichtbij was. Daarentegen was het weer geruststellend (aangekomen bij het Jan van de Boschpad) te constateren dat de zeearend er nog was. Maar de grote verrassing kwam bij de Lepelaarsplassen. Bezoekerscentrum “de Trekvogel” (voormalig dienstpension van Zuiderzeewerken) had zijn deur geopend. Men zat verblijd aan de koffie en wachtend bij de balie zagen we op de waarnemingenlijst van vandaag: KOEREIGER. Koereiger, dacht ik, die staat nog op mijn lijstje!! We staken veilig de weg over, passeerden het bord Lepelaarsplassen en klaar; Koereiger. Hij stond ons op te wachten in het weiland. Ja, zo eenvoudig kan het soms zijn.